در حالی که مردم لبنان و گروه مقاومت آنها ششمین سالروز پیروزی خود در اسرائیل و عقب‌نشینی اجباری صهیونیست‌ها از جنوب این کشور را جشن می‌گیرند، مقامات رژیم اسرائیل از آسیب‌پذیری خود در برابر چهارده هزار راکت جنگی حزبالله سخن می‌گویند.
این در حالی است که در تاریخ حیات رژیم اسرائیل، گروه شیعی «حزبالله» تنها گروهی بود که آنها را عقب نشانده، قدرتی که هیچ‌یک از ارتش‌های کشورهای عربی از آن بهره‌مند نبوده‌اند.
«کریستین‌ساینس‌مانیتور» در گزارشی با عنوان «نقش حزبالله در جنجال ایران» نوشت: در مرز 70 مایلی لبنان و اسرائیل، آفتاب بهاری، درخت‌های زیتون و بوته‌‌های تنباکوی سبز روشن، نشانگر یک آرامش محلی است، اما نقطه اصلی تقابل تهران و غرب در همین نقطه قرار دارد؛ گروه حزبالله که با حمایت ایران در این منطقه، در حال مبارزه با اسرائیل است.
یکی از سناریوهای هشداردهنده قابل توجه در این مورد، آن است که اگر تجهیزات هسته‌ای ایران از سوی آمریکا یا اسرائیل مورد حمله قرار گیرد، آن‌گاه جرقه جنگ شدیدی بین حزبالله لبنان و ارتش اسرائیل زده خواهد شد.
حزبالله در هفته اخیر با تقویت راکت‌ها و تجهیزات خود، باعث ایجاد هشدارهایی جدید و نگرانی‌هایی در اسرائیل شد که می‌تواند، جزئی از اقدامات ایران علیه حمله به نقاط هسته‌ایش باشد.
سیدحسن نصرالله، دبیرکل این حزب طی سخنرانی به مناسب ششمین سالگرد عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی از جنوب لبنان در همین هفته اعلام کرد: «ما قدرت تخریب اهداف مهم و حساس اشغال‌شده در شمال فلسطین را داریم. مقاومت ما هم‌اکنون دارای حدود سیزده هزار راکت است و تمام مناطق اشغالی شمال فلسطین نیز تحت پوشش آتش ما هستند که البته این کمترین برد آتش ماست.
ژنرال «آموس گیلاد» از مقامات وزارت دفاع اسرائیل نیز در اوایل همین ماه اعلام کرد: در حالی که بازوی استراتژیک اصلی ایران، موشک‌‌های دوربرد «شهاب 3» هستند، بازوی دوم آنها حزبالله است با سیزده تا چهارده راکت جنگی.
حال تحلیلگران این پرسش را مطرح می‌کنند که چرا حزبالله از اقدام نظامی خودداری می‌کند؟ حزبالله نیز ایران را به عنوان فرمانده همیشه مد نظر داشت و بسیاری از حمایت‌‌های فکری و مالی را از این تشکل شیعی دریافت می‌کند که حدود یک دهه سعی داشتند این مسئله را پنهان بدارند. این حزب همچنین از حمایت اکثریت جمعیت شیعه لبنان برخوردار بوده و در مجلس لبنان نیز دارای چهارده نماینده است.
این در حالی است که شیعیان به رغم داشتن بیش از 40 درصد جمعیت لبنان بر اساس قانون اساسی تدوین‌شده توسط فرانسه از دو پست ریاست‌جمهوری و نخست‌وزیری محرومند و تعداد نمایندگان آنها در مجلس هم هیچ تناسبی با جمعیت آنها ندارد.
ورود آنان به دولت و قدرت سیاسی در سال گذشته، زمانی به کمک این حزب آمد که آنها تحت فشار شدید برای انحلال شاخه نظامی خود بودند. هفته گذشته نیز شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه‌ای را با پیشنهاد فرانسه مبنی بر خلع سلاح حزبالله به تصویب رساند و حزبالله نیز با این عنوان که آنان، جزئی حیاتی از تشکیلات دفاعی لبنان هستند و خلع سلاح آنان، تنها باعث سود اسرائیل می‌شود، از این کار خودداری کرد.
مقامات حزبالله بر این باورند که سلاح‌های آنان برای دفاع از خودشان است، نه ایران.
«احمد مالی» از اعضای شورای سیاسی حزبالله می‌گوید: «ایران توانایی دفاع از خود را دارد. این منطقی نیست که ایران به عنوان قدرتی منطقه‌ای از یک سازمان کوچک بخواهد به اسرائیل حمله کند».
اما بیشتر کارشناسان بر این باورند که حزبالله، منتظر زمانی مناسب برای از پای درآوردن اسرائیل است و حمله به اسرائیل در دفاع از ایران نیز همین فرصت است.
مالی می‌گوید: البته امکان دارد اسرائیل با حمله به ایران، هم‌زمان به اهداف دیگری مانند حزبالله لبنان نیز نیز حمله کند که در این مورد، ما حق دفاع از خود و لبنان را داریم.
«جرالد اشتینبرگ»، استاد علوم سیاسی دانشگاه «بارایلان» اسرائیل می‌گوید: این سناریو، یکی از جدی‌ترین سناریوهای مورد توجه اسرائیل است. حزبالله، نیروی اصلی ایران برای واکنش در برابر تهاجم است و ارتش اسرائیل نیز احتمالا به این گزینه برای حمله فکر خواهد کرد. حتی عده‌ای بر این باورند که حمله نکردن به حزبالله در این مورد، کاری غیرمنطقی است.
